Bieszczady 2013 cz. 6

W nocy wieje silny wiatr. Mamy nadzieje że rozgoni gromadzące się wieczorem nad naszym namiotem chmury. Rano jednak pogoda nie zapowiada się ciekawie. Niska podstawa chmur uniemożliwi nam podziwianie widoków, jednak wytrwale szykujemy się do wędrówki. Przed dziesiątą czekamy już na busik w kierunku przełęczy.  Tym razem wspinamy się w kierunku Małej Rawki ( 1272m.n.p.m.). Szybko docieramy do Schroniska Pod Małą Rawką Gdzie spotykamy poznanego kilka dni wcześniej rowerzystę podziwiającego uroki Bieszczadów z siodełka rowerowego. Znów wspinaczka i znów odpłacona wspaniałymi widokami. Na szczycie strasznie wieje, lecz widoki wynagradzają nam to z nawiązką. Dalej wędrujemy w porywistym wietrze, który jakby chciał nas zdmuchnąć ze ścieżki. Dwa lata wcześniej szliśmy tedy w deszczu, zatem teraz i tak jest o niebo lepiej. Z Wielkiej Rawki (1304 m.n.p.m.), nie zatrzymując się schodzimy stromo w dół. Mijamy spora liczbę turystów wspinających się mozolnie w trampach pod górę. Szkoda, Ze Bieszczady są dziś dostępne dla takich ludzi, robi się z nich park zabaw dla dzieci albo molo w Sopocie, a chyba nie o to chodzi… Komercja spotykana na każdym kroku wija się powoli w ten najdzikszy jak dotąd zakątek naszej Ojczyzny. A szkoda… W wiatce BdPN urządzamy sobie naszym zwyczajem popas. Stąd już małe półtorej godzinki do namiotu. Cisze zakłóca nam stado “bachorów” które dopiero na moje wyraźne życzenie uspokaja się na tyle że da się spokojnie myśleć. Odpoczywamy dopiero po ich odejściu i uciekamy widząc kolejną szarańczę zmierzającą w naszym kierunku… MASAKRA…  Szybko docieramy do asfaltu i po krótkim marszu jesteśmy na polu namiotowym.

 

Do wieczora czas płynie standardowo, spacerujemy po Ustrzykach, grillek, gitarka i nyny…

cdn…

 

Fresh